Hans, wat is kunst?
Er zijn veel mensen die weten wie *IK BEN van het jazz zingen samen met mijn vader die me toen begeleidde op zijn gitaar. Hij was ook kunstenaar en zijn schilderijen zijn opgenomen in de collectie van de BEL-gemeente maar ook in privécollecties. Ik sprak met mijn vader over filosofie van 1984 tot 1995, wegen die tot zelfrealisatie zouden leiden, het was onderdeel van mijn opvoeding.
Hans, wat is kunst?
Wat zijn de drijfveren nu precies? Ik weet het niet en waarom zou ik erover nadenken. Het is de onthechting van de geest en dat laatste is goed voor kunst. Het gaat voorbij de waanzin van oorzaak en gevolg. Kunst overstijgt het gevoel van de ethiek en heeft toevalligerwijze geen doel an sich en waarom zou je een doel willen hebben? Welke zin geeft het leven aan het hebben van een doel?
Het streven naar een doel door te leven op de uiterlijke successen, erkenning en waardering. Kunst heeft geen functie en de pragmatische geest wil alleen maar functie, het nuttige en bruikbare, maar het product zelf zegt niets.
Als je ervan uitgaat dat achter de wil de begeerte ligt dan wil je alleen het object toedichten aan het IK, de identificatie van het illusoire zelf. Als je geen wil hebt en het ego niet langer gericht is op de feiten, nut en bruikbaarheid dan verliest het zijn gebruikswaarde.
Het geen verlangen en begeerte najagen dan ervaar je het leven zelf, het onbegrensde, het non-duale tussen alles en niets. Het leven is dan onverklaarbaar voor de geest, net als in kunst.
Het Nirvana, als de individuele en materiële verlangens zijn uitgedoofd. De gedachte vult het leven niet langer in door de vernauwing van de geest, maar expandeert. Voorbij het geconditioneerde ik, verder dan het intellect.
Intellectuele kennis is het aangeleerde en intelligentie, de innerlijke verbinding, de bron. De verschijning in het bewustzijn, het eeuwige zonder de herinnering van geboorte zonder begin en eind.
 |
| Hans van Rossem |
De geest als beeldend bewustzijn om alle illusies van de paradoxale geest te doorgronden zonder de begrenzing van het geconditioneerde die compensatie zoekt vanuit afwijzing, om vervolgens te presteren.
Om de waanzin ervan te aanschouwen is het belangrijk dat we ons in een mentale gesteldheid bevinden door aangeleerde taal, het tweedehands denken. De verwarring van de onbewuste geest die de brug niet kan maken naar het absolute bewustzijn.
Het leven zou zo veel mooier zijn als je ook leert dat je het geconditioneerde IK alleen gebruikt als je het nodig hebt om te overleven in dergelijke systemen, de conditionering die je als een jas aan en uitrekt.
De magie van het leven als een diamant die in het felle zonlicht alle kleuren van het prisma toont, de ware natuur. Het ego daarentegen bevindt zich voortdurend in de paradox van haat en liefde, het verslaafd zijn aan denken en negativiteit. Jezelf amputeren in de eisen die het illusoire IK stelt.
Kunst als hulpmiddel is niet bedoeld om mooi, goed en kwaad te verheerlijken, maar is een innerlijke verbinding en niet vanuit de geest met alle gehechtheid. Het naar binnen gericht zijn en niet op de uiterlijkheden van gedachten en emoties.
Laat het creatieve denken de vrije loop, het verruimt de geest in de ervaring van het tijdloze zonder de zoektochten naar amusement of afleiding, maar om aanwezig te blijven in het moment. Het verklaarbare van de geest onverklaarbaar maken, zonder reden.
Beeldend bewustzijn, het allesomvattende zonder er gescheidenheid aan te brengen door aangeleerde taal of conditioneringen, dan is het ook niet relevant of je daarin succesvol bent.
Je geniet van het feit dat je er een deel van bent zonder de afgescheidenheid van het ego, ik zou spreken van de afwezigheid van de gedachte in aanwezigheid. Het geen richting geven aan het bedachte leven, maar die als een wolk in de lucht drijft. Een stip aan de horizon die weer verdwijnt in het niets, het absolute.
*IK BEN / ZIJN van Shri Nisargadatta Maharaj is al decennialang het basisboek voor mensen die geïnteresseerd zijn in non-dualiteit.
©️2023 Xandra van Rossem
Reacties